parusin

parusin
<rus. parusina – yelkənlik parça> Kobud bərk kətan parça növü. // Həmin parçadan tikilmiş. Parusin şalvar. – Hər iki divar uzunu ağ parusin örtüklü stullar düzülmüşdü. M. Hüs.. <Oğlanın> əynində ütülənmiş ağ parusin paltar . . var idi. İ. Ə..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • kraxmallı — sif. 1. Kraxmal vurulmuş, kraxmalı olan suya salınmış. Kraxmallı köynək. Kraxmallı döşəkağı. – Direktor kraxmallı parusin pencəyini çıxarıb, tor köynəkdə oturdu. B. Bayramov. 2. Tərkibində kraxmal (nişasta) olan, kraxmaldan hazırlanmış. Kraxmallı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • lent — is. <alm.> 1. Bəzək və s. üçün işlədilən dar, uzun parça zolağı. Sarı lent. Ağ lent. Qara lent. – «Ura» səsləri altında qırmızı lent kəsildi, stansiya işə salındı. M. İ.. Gör qızların saçlarında; Necə ipək lentləri var! M. D.. Gördüm… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • nişastalanmış — f. sif. Nişasta vurulmuş; nişastalı suya salınmış; kraxmallanmış. Üzərində ağ və nişastalanmış əl dəsmalları ehram kimi düzülən ağ örtüklü stollarda sükut hökm sürürdü. M. S. O.. <Zülfüqar oğlanın> . . nişastalanmış, ancaq maşında əzilib… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • örtüklü — sif. Örtüyü olan, bir şeylə örtülmüş. Bunların qarşısında azca kənar; Yaşıl örtüklü bir böyük miz var. A. S.. Hər iki divar uzunu ağ parusin örtüklü stullar düzülmüşdü. M. Hüs …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qatlanmış — f. sif. Bükülmüş; ikiqat, üçqat və i. a. edilmiş. Xanlar əlini boz parusin köynəyinin cibinə ataraq, səliqə ilə qatlanmış bir vərəqə çıxartdı. M. Hüs …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tent — <ing.> Günəş və yağışdan qorunmaq üçün parusin örtük. Avtomaşının tenti …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tozlu — sif. Toz basmış, toza bulaşmış, tozlanmış, üstünə toz çökmüş. Tozlu palto. – <Fərhad:> Bu gələn kişilərin tozlu, çirkli ayaqları çox adamın ürəyindən təmizdir. Ə. H.. Qoşqar da parusin kostyum geymiş, şalvarının balağını tozlu brezent… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • uzun — sif. 1. İki ucunun arası çox, çox olan (qısa ziddi). Uzun ağac. Uzun ip. Uzun tir. Uzun saç. – <Laçın> əlində uzun bir dəyənək beş altı baş keçi və qoyunu otarmağa aparırdı. H. N.. Ortada uzun, lakin ensiz ayaqaltı xalça salınmışdı. M. İ..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”